144․
Նստելու համար հարթ տեղ եմ փնտրում։
Քամին ամբողջ հարթը բաձրացրել ու պտտում է օդում։
Տարբեր ախտեր քայքայել են մարմինը։
Փոշիով ու աղտով եր տարածված փողոցը։
Մի ուղտ քարանձավից առանձնացել էր։
Քո արած ուխտը թանկ է բոլորիս համար։
145․Խոսքս մի կտրիր–հատիր
Մինչև երբ պիտի թաքուն պահես։-Գաղտնի
Անձրևը ինչպես սկսվել էր այդպես էլ վերջացավ-կտրվեց
Օդանավի իջնելը ոչ մեկ չնկատեց-վայրէջքը ոչ մեկ չնկատեց։
երեխայի նման ուրախանում էին-զվարճանում
147
Վերջում համարյա երկնքի տակ,ծնվեցին ջրի կաթիլները։Նրանք լեռների բարձրից հողի միջից դուրս եկան ու, լույս իրենց մեջ,ցնդության թիթեռն իրենց վրա, կռկռալով իջան ցաց։Լեռն ի վար,ծառերի կողքքերով, թփերի արանքներով, զարմանազան խատուտիկ խաչքարերի վրայով գալիս էին կաթիլները։
-Ինչքա՛ն քաղցր եք,-ասում էին նրանց մամուռները։