- XIX դարի երկրորդ կեսին և XX դարի սկզբին աշխարհի առաջատար երկր ներում զարգանում էր՝ արդյունաբերական՝ հասարակությունը: Հայաստանը արդյունաբերականացման ուղին բռնած Ռուսաստանի և կիսագաղութային Օսմանյան կայսրության կազմում hէր: Այս իրավիճակը պայմանավորեց Հա- յաստանի զարգացման առանձնահատկությունները նրա երկու խոշոր հատ- վածներում: Այնուամենայնիվ, արդյունաբերական քաղաքակրթության նվա ճումները մուտք գործեցին նաև հայ իրականություն, սկսեցին փոխել մարդ- կանց կենցաղը, ապրելակերպը, աշխարհայացքը:
Ի՞նչ բարեփոխումներ իրականացվեցին XIX դ. երկրորդ կեսին Ռուսաստա նում: Ներկայացրեք դրանց ազդեցությունն Արևելյան Հայաստանի տնտեսա- կան և սոցիալական կյանքի զարգացման վրա:
Տնտեսության զարգացումը:
պիտալը սկսեց լայնորեն ներդրվել Անդրկովկասում: Տեղի տնտեսական կյանքի զարգացմանն՝ է այնպես նպաստեց երկաթուղու շինարարությունը, որն Այսրկովկասում սկսվեց XIX դ. 60-ական թթ. և շարու- նակվեց մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը: 1899 թ. գործարկվեց Թիֆլիս-Ալեքսանդրապոլ— Կարս երկաթուղին, իսկ երեք տարի անց՝ Ալեքսանդրապոլ-Երևան հատվածը: Երկաթուղին պայմաններ ստեղծեց կապիտալիստական հարաբերությունների արագ զարգացման համար:
Ինչո՞ւ ցարիզմը հայերի նկատ մամբ ուժեղացրեց ազգային ճնշման քաղաքականությունը:
Ազգային ճնշման ուժեղացումը։
XIX դ. երկրորդ կեսին ռուսական ինքնակալությունը սաստկացրեց իր գաղութային քաղաքականությունն ազգային երկրա- մասերում: Անդրկովկասի նվաճումից հետո ռուսական արքունիքի սևեռուն նպատակն էր աստիճանաբար ռու սական անացնել տեղական ժողովուրդներին:
Ընդհանուր գծերով ներկայացրեք արևմտահայության վիճակը Օսմանյան կայսրությունում:
Հայ գյուղացիության վիճակը: Թուրքական կա ռավարությունը տարբեր միջոցներով արգելում էր հայ գյուղացիներին դառնալ հողի սեփականատերեր:
Սուլթան Աբդուլ Համիդ II-ը թույլատրեց քուրդ, ավա- տատերերին ամրանալ՝ հայկական հողերի վրա, որի հետևանքով բազմահազար հայեր հողազրկվեցին, Հայ գյուղացիության համար իսկական պատուհաս էին հարկահանության կիրառվող համակարգը, ավազակային հարձակումներն ու կողոպուտը: Այդուհան- դերձ, XIX դ․ վերջերին հայկական նահանգներում գյու- ղատնտեսությունն աստիճանաբար ներգրավվում էր ապրանքադրամական հարաբերությունների ոլորտը:
- Հայ ազատագրական շարժումը XIX դարի երկրորդ կեսին թափ հավաքեց, ձևավորվեցին՝ հասարակական–քաղաքական երեք հիմնական հոսանքներ, որոնք մշակում էին շարժման նոր գաղափարախոսությունը, նախապատրաս- տում պայքարի զինված փուլի ծավալումը: Դրա առաջին լուրջ դրսևորումները եղան արևմտահայ սահմանադրական շարժումը և Զեյթունի 1862 թ. ապստամ բությունը:
Թվարկե՛ք երեք հոսանքները, նշեք դրանց գլխավոր տարբերությունները: Հայտնի ի՞նչ ներկայացուցիչների գիտեք:Ազգայնական գաղափարների տարածումը հայկական միջավայրում ի՞նչ նշանակություն ունեցավ: Ներկայացրեք
Հայկական պահպանողականությունը: XIX դ.
50-70-ական թթ. գոյություն ունեցած հայ քաղաքա- կան հոսանքների մեջ առանձնանում էր պահպանողականությունը: Այս հոսանքի ներկայացուցիչները համոզված էին, որ հայ ժողովրդի ապագան դի ապագան ազգային արժեքների պահպանության մեջ է: Նրանք ձգտում էին վերականգնելու հայկական թագավորությունը, պահ- պանելու Հայոց եկեղեցու դերը, հայ նահապետական ընտանիքի բարոյական նկարագիրը, անաղարտ պա հելու հին հայերենը՝ գրաբարը: Ուստի հաճախ դեմ էին արտահայտվում ամեն մի նորամուծության, եվրոպա կան արժեքների ընդօրինակմանը՝ դրանք համարելով ազգի համար վնասակար:
Միաժամանակ պահպանողականները փորձում էին Հայ եկեղեցու և դպրոցի միջոցով կրթել ազգի երիտասարդությանը, պատրաստել գիտնականներ, թարգմանիչներ, գրողներ, հոգևորականներ: Աչքի ընկնող ներկայացուցիչներից էին Գաբրիել վար դապետ Այվազովսկին (նկարիչ Այվազովսկու եղնությունը և այլն:
բայրը), Հովհաննես Չամուռճյանը և ուրիշներ: Պահ- պանողականներին համակրում էին ազգային-պահ պանողական հայացքներ ունեցող գրող Ծերենցը, պատմաբաններ Ս. Պալասանյանը, Ա. Երիցյանը և ուրիշներ:
Ազատականությունը հայ իրականության մեջ:
Հայ հասարակության մեջ հանդես եկած ազատական հոսանքի ներկայացուցիչները, ոգևորված եվրոպա- կան ազատական (լիբերալ) գաղափարներով, պայ- քար սկսեցին հայության հասարակական և մշակու- թային կյանքը փոփոխելու, հայ ավանդական դպրոցն ու եկեղեցին բարեփոխել ոխելու համար: Ազատականները կամ ազատամիտները սուր քննադատությա ցան էին են թարկում հայ իրականության՝ հին նահապետական բարքերը, հատկապես՝ դրանց ջերմ պաշտպան եկե- ղեցուն: Հաճախ ազատականների՝ այդ քննադատու- թյունը հասնում էր՝ ծայրահեղության: Ազատականները նույնիսկ ըստ պատշաճի չէին գնահատում Հայ եկեղեցու երկարամյա ազգային մշակութային դերը, հայոց լեզվի անաղարտության պահպանման գործում գրաբարի բացառիկ նշանակությունը: Պատահական չէ, որ նրանք պահանջում էին հրաժարվել գրաբա րից և անցնել ամբողջ ժողովրդի համար հասկանալի աշխարհարարին: Ազատականների մեծ մասը շատ զգուշավոր էր, ուստի դեմ էր արտահայտվում հասարակարգը հեղա փոխական՝ ճանապարհով փոխելու գաղափարներին, ապստամբական գործողություններին:
Ներկայացրե՛ք արևմտահայ սահմանադրական շարժման առաջացման պատճառները և նշանակությունը:
Սահմանադրական շարժումը: Արևմտահայերը՝ շարունակում էին մնալ Օսմանյան կայսրության իրավա- զուրկ հպատակներ (ռայա)։ Կ. Պոլսի հայ մեծահարուստ» ների` ամիրաների դասը, որը սուլթանական իշխանու- թյունների հետ սերտ կապեր ուներ, միայնակ տնօրինում էր արևմտահայության կյանքի բոլոր հարցերը: XIX դ. կեսերից չհանդուրժելով այդ վիճակը՝ պոլսահայ մյուս խավերն ամիրայական դասի մենաշնորհը վերացնելու և իրենց իրավունքների համար պայքար ծավալեցին: 1857 թ. մի խումբ մտավորականներ` Ն. Ռուսինյանը, Գ. Օտյանը և ուրիշներ, Կ. Պոլսի հայ համայնքի՝ ընդ- հանուր ժողովի հաստատմանը ներկայացրին ՝ արևմ- տահայերի ներքին կյանքին վերաբերող կանոնադ- րության նախագիծ: Այդ կանոնադրությունը՝ ստացավ «Ազգային սահմանադրություն» անվանումը: Նախա- գիծը, բացի հոգևորականներից ու ամիրաներից, որո- շակի իրավունքներ էր տալիս նաև արևմտահայ մյուս խավերին: Դրա մեջ տեսնելով իրենց իրավունքների սահմանափակում՝ ամիրաները թուրքական իշխանու- թյունների աջակցությամբ պայքար ծավալեցին սահմա- նադրության դեմ: Սակայն ժողովուրդը ոտքի կանգնեց իր իրավունքների պաշտպանության համար: Սահմա- նադրական շարժումն արժանացավ Կ. Պոլսի բազմա- հազար հայ առաջադիմական ուժերի աջակցությանը և դրա շնորհիվ ավարտվեց վերջիններիս հաղթանակով.
•Որո՞նք էին Զեյթունի 1862 թ. ապստամբության պատճառները, նշեք հայտնի մասնակիցների:
Զեյթունի 1862 թ. ապստամբությունը։ Կիլիկիայի հյուսիս-արևելքում ընկած Զեյթուն լեռնային համայն քում ապրում էր շուրջ 40 հազար հայ: Քաջարի զեյթուն- ցիները, շնորհիվ հերոսական պայքարի, շարունակում էին պահպանել իրենց ինքնավար կարգավիճակը։ Նրանք ապրում էին փակ տնտեսությամբ, արտադրում էին՝ իրենց անհրաժեշտ գրեթե ամեն ինչ, այդ թվում` զենք և միայն սահմանափակ՝ քանակությամբ հարկեր վճարում Մարաշի փաշաներին:
1862 թ. ամռանը թուրքական կառավարությունը Ջեյ- թունը՝ հպատակեցնելու նոր փորձ կատարեց: Թնդա նոթներով զինված օսմանյան զորքը զանազան քոչվոր ցեղախմբերի ուղեկցությամբ շարժվեց լեռնագավառի վրա: Թուրքերն սկսեցին հրետակոծել հայկական դիր- քերը: Սպանվեց մոտ 200 խաղաղ բնակիչ:
Զենքի դիմած շուրջ հինգ հազար՝ զեյթունցիների պայքարը գլխավորեցին չորս տանուտեր իշխանները՝ Մկրտիչ Յաղուբյանի հրամանատարությամբ: Հուլիսի վերջին Ս. Աստվածածնի վանքում գումարվեց ինքնա- պաշտպանության ղեկավարների խորհրդակցություն: Մարտիկները բաժանվեցին խմբերի՝ իրենց հրամանա տարներով: Որոշվեց կռվել մինչև վերջին մարդը:
3. Հայ ազգային–ազատագրական շարժման ընթացքը որոշակիորեն կախված էր նաև Ռուսաստանյան կայսրության և մյուս խոշոր տերությունների արտաքին քաղաքականությունից, նրանց դիրքորոշումից: Շուտով միջազգային հարաբերությունների օրակարգում իր ձևակերպումն ստացավ Հայկական հարցը:
•Ո՞ր պատերազմի հետ կապված և որ պայմանագրերով միջազգային դիվա- նագիտության մեջ մտավ Հայկական հարցը։ Պարզաբանեք հարցի էությունը:
Արտահայտեք ձեր տեսակետը հարցի միջազգայնացման վերաբերյալ, գնահատեք հայտնի «61-րդ հոդվածը»:
Հայկական հարցը ձևակերպվել է Սան Ստեֆանոյի պայմանագրում։ Այն եղել է 16րդ հոդվածը։
Թուրքիայից ռուսների կողմից գրավված և թուրքերին հետ վերադարձվող գավառներում պետք է կատարվեին բարեփոխումներ։ Ռուսական զորքերը պետք 6 ամիս մնային այնտեղ մինչ բարեփոխումների ավարտը։
Ապա հայկական հարցը փորձել են քննարկել Բեռլինի վեհաճողովում։ Այն արդեն դարձել էր 61րդ հոդվածը։ Այնտեղ նորից խոսվում էր հայկական գավառների բարեփոխումների մասին, բայց այստեղ պայմանագրի կնքումից հետո ռուսական զորքերը պետք է անմիջապես հեռանային։ Մեծ տերությունների նպատակը հենց դրանում էր կայանում։ Բարեփոխումների չկատարելու դեպքում կարողանային ճնշում գործադրել Թուրքիայի վրա։
4. XIX դարի 60-ական թթ. վերջերից հայ ազատագրական պայքարը քայլ առ քայլ դրվեց կազմակերպված հիմքերի վրա: Առաջ եկան ազգային-քաղաքա- կան կազմակերպությունները, որոնք գլխավորեցին հայ ժողովրդի պայքարը անկախության և ժողովրդավարական իրավունքների ձեռքբերման համար: Հայաստանի ազատագրության շարժումը մտավ զինված պայքարի փուլը:
Թվարկե՛ք հայտնի խմբակներն ու կազմակերպությունները: Պարզաբանեք ազգային կուսակցությունների ստեղծման անհրաժեշտությունը:
Պատրաստեք համառոտ զեկույց ազգային կուսակցություններից որևէ մեկի մասին՝ օգտվելով լրացուցիչ գրականությունից և համացանցի նյութերից:
– Որո՞նք էին հայդուկային շարժման առաջացման պատճառները։ Թվարկե՛ք ձեզ հայտնի հայդուկների:20:41
Ազատագրական խմբակների և կազմակերպությունների առաջացումը: Արևմտահայության նկատ մամբ թուրքական իշխանությունների ճնշումները ստակացան XIX դարի երկրորդ կեսից։ Սուլթանական բռնատիրության դեմ պայքարի կոչեր հնչեցրին ժամա- նակի նշանավոր գործիչներ Գ. Արծրունին, Րաֆֆին, Ռ. Պատկանյանը, Մ. Խրիմյանը և ուրիշներ: Հայկական հարցի միջազգայնացումը մի կողմից՝ զարկ տվեց հայն րի ազատագրական պայքարին, մյուս կողմից՝ ավելի րեց հայ-թուրքական հարաբերությունները։
Հայ ազատագրական պայքարը կազմակերպելու նպատակով 1870-1880-ական թթ. ստեղծվեցին բազմա թիվ գաղտնի խմբակներ ու կազմակերպություններ:
1889 թ. Ալեքսանդրապոլում (այժմ` Գյումրի), հինդ տարի անց՝ Մեծ Ղարաքիլիսայում (Վանաձոր) հիմն- Հեցին արևելահայ առաջին ազատագրական խմբակ- երբ կեքսանդրապրողի խմբակը՝ «Բարենպատակ ընկե րության», որի ղեկավարը երիտասարդ մանկավարժ կանն Կրիտյանն էր, գործեց 6 տարի: Մեծ Ղարաքիլի տայի կազմակերպությունը կրում էր «Հայրենիքի սիրո գրասենյակը ամսունը: Այս խմբակները նպատակ էին դրել հասնելու Հայաստանի ազատագրությանը, նրա երկու հատվածների միավորմանը:
Արևմտահայառաջին կազմակերպությունը՝ «Միա- թյուն ի փրկություն», ստեղծվեց 1872 թ. Վանում: Այն գաղտնի կապեր ուներ, արևելահայերի հետ, որոնց միջոցով դիմում էր Ռուսաստանին և խնդրում` հայ ժողովրդին փրկել` բարբարոսների ձեռքից»: Խմբա կը գոյություն ունեցավ մոտ երկու տարի և լայն գոր ծաննության ծավալել չկարողացավ։ 1200-ական թթ. վեր ջին Վանում ստեղծվեցին նոր խմբակներ՝ «Սև խաչը» և «Զինակիրը: Վերջիններս կարևորում էին ժողովրդին զինելը, ինքապաշտպանության նախապատրաստումը:
Ինձ հայտնի հայդուկների մասին:
Սուլթան Աբդուլ Համիդ 2— դաժան լծից ազատվելու համար ստեղծվեցին հայդուկային /հետևակ/ և ֆիդայական / ինքնազոհ/ խմբեր ։Նրանք վրիժառուներ էին , որոնք տեղակայվում էին լեռներում , անտառներում ու ստեղծում ազատագրական խմբեր , որոնց նպատակն էր ժողովրդի ազատագրումը թուրք ու քուրդ ատելի պաշտոնյաներից ։
Առաջին ֆիդայիններն էին Մարգար Վարժապետը , Արաբոն , Թորոս Ծառուկյանը և այլոք
5. Հայ ժողովուրդը շարունակում էր հաստատակամորեն պայքարել իր պատ- մական իրավունքների վերականգնման և ժամանակի առաջադիմական մի- տումներին համահունչ զարգանալու համար: Սակայն հոգեվարք ապրող Օս- մանյան կայսրությունը քաղաքակիրթ մոտեցում որդեգրելու փոխարեն որո- շել էր բարբարոսական լուծում տալ Հայկական հարցին:
• Ո՞վ էր հայերի ցեղասպանական ծրագրի առաջին հեղինակն ու իրագործողը: Ի՞նչ հետևանքներ ունեցան 1890-ական թթ. հայկական կոտորածները: Վերհա- նե՛ք Սասունի, Զեյթունի և Վանի հերոսական կռիվների նշանակությունը:
1894թ հուլիսին օսմանյան զորքը շարժվում է Սասունի վար ։ Ինքնապաշտպանությունն ու կռիվները ղեկավարում էին Հրայրը ու Գևորգ Չաուշը ։ Թուրքերը ստորաբար սպսնում են բանակցություններիի գնացած հայերին ու գրավում Սասունը ։
1895թ․ հոկտեմբերին սկսվեց պայքար Զեյթունում ։ Ղազար Շովրոյանի և Գարուն Աղասու գլխավորությամբ հայկական զորքը զինաթափեց թուրքական բանակին ու նրանք նահանջեցին ։
Մեծ տերությունների ճնշման տակ սուլթանը 1896թ հուվարի 30-ին Հալեպում կնքեց պայմանագիր, հետ քաշեց իր զորքը Զեյթունից ու խոստացավ չապստամբել ու ժողովրդին հանգիստ թողեր ։ Զեյթունի կառավարիչ պիտի լիներ եվրոպացի , իսկ պաշտոնյաները հայեր ։
896թ․ հուիսի 3-ին թուրքական զորքը մտավ Վան ։ Վանը պաշտպանում էին Մկրտիչ Ավետիսյանի գլխավորած պաշտպանների խումբը ։ Երբ Վանը ռմբակոծեցին ու հրդեհ սկսվեց պաշպանների գործն ավելի դժվարացավ ։ Նորից մեծ տերությունների միջոցով հաշտության պայմանագիր կնքվեց , ըստ որի հայերի , որոնց մեջ մտնում էին նաև Վանի պաշպանները կարող էին հանգիստ սահմանն անցնել ու գանալ Պարսկաստան ։ Սակայն այստեղ էլ սուլթանը խաբեց ու քրդերի միջոցով սպանեց 1500 հայերի , որոնցից ողջ մնացին միայն 30 մարդ ։ Վանում ու նրա շրջակայքում սպանվեցին 20․000 հայ ։
6. XX դարի սկզբին ազգային շարժումները նոր ընթացք ստացան Արևմտյան Հա- յաստանում, ծավալվեց ազգային, ժողովրդավարական և սոցիալական իրա- վունքների համար հզոր պայքար նաև Արևելյան Հայաստանում:
• Ինչու փոխվեց հայ ազգային ղեկավար ուժերի մարտավարությունը XX դա- րասկզբին: Վերհիշեք` երբ է տեղի ունեցել Ս. Առաքելոց վանքի կռիվը: Ձեր կար- ծիքով ինչո՞ւ Սասունի 1904 թ. ապստամբությունն ավարտվեց անհաջողությամբ: • •
Պարզաբանեք հայդուկային պայքարի նշանակությունը: Ինչու էր ցարիզմը համառորեն փորձում սահմանափակել Հայ առաքելական եկեղեցու իրավունքները և փակել հայկական դպրոցները:20:41
1917թ փետրվարից սկսած հեղափոխության շնորհիվ տապալվեց ցարիզմը Ռուսաստանում։ Եկած ժամանակավոր իշխանությունը բռնել էր ժողովրդական հանրապետության ձևավորման ուղին։
Երկուսի վարած քաղաքականության հիմքում ամենից առաջ ընկած էին ռուսական շահերը, այնուհետև հայերի իրավիճակը տարածաշրջանում։
• Ներկայացրեք հայ–թաթարական 1905-1906 թթ. կռիվների արդյունքները և դասերը:
Ազգերին ճնշելու ցարական վարչակարգի՝ քաղաքականու- թյունը նոր ձևով արտահայտվեց ռուսաստանյան առա- ջին հեղափոխության ժամանակ։ 1905 թ. հունվարի 9-ին սկսված այդ հեղափոխության նպատակն էր տա- պալել Ռուսաստանի առաջընթացի գլխավոր խոչըն դոտ միապետությունը՝ և երկրում հաստատել սահմա- նադրական կարգեր:
Հեղափոխության ալիքը հասավ նաև Արևելյան Հա- յաստան և Կովկասի փոխարքայության մյուս տարածք» ներ: Կայսր Նիկոլայ II–ը, սակայն, մտադիր չէր հեշտու թյամբ զիջել իր՝ միահեծան՝ իրավունքները: Հեղափո խության ուժերը մասնատելու նպատակով ցարիզմը կրոնական և ազգային՝ թշնամանք բորբոքեց՝ կայսրու թյան ազգերի ու ժողովուրդների միջև։
Դրա հետևանքով Այսրկովկասում կռիվներ ծավալ վեցին հայերի և տեղի մահմեդականների (կովկասյան թաթարներ՝ այժմյան ադրբեջանցիները) միջև:
Հայ-թաթարական բախումը սկիզբ առավ 1905 թ. փետրվարի 6-ին։ Բաքվի նահանգապետ Մ. Նակա շիձեի անմիջական հրահրմամբ տեղում սկսված հայ- կական ջարդերը շարունակվեցին մի քանի օր: Աա- կնկալի եկած Բաքվի հայ բնակչությունը պատրաստ չէր դիմադրելու և զգալի կորուստներ ունեցավ: Սակայն հայերը շատ արագ համախմբվեցին և հայդուկապետ Նիկոլ Դումանի գլխավորությամբ արժանի հակահար ված տվեցին հակառակորդին
7. Օսմանյան կայսրությունը XX դ. սկզբին անկասելիորեն գնում էր դեպի կործանում։ Երիտթուրքերի կուսակցությունը, գալով իշխանության, փորձ արեց արդիականացնելու տերությունը. երկիրը հռչակվեց սահմանադրական միապետություն, ազդարարվեց ժողովրդավարական իրավունքների մասին: Սակայն դա ձևական քողն էր, որի տակ թաքնված էր երիտթուր- քերի իսկական էությունը՝ մարդատյացությունը և մեծապետական ազգայնամոլությունը:
Ո՞ր իրադարձության արդյունքում իշխանության եկան երիտթուրքերը: Ինչ գաղափարախոսություն որդեգրեցին նրանք արտաքին և ներքին քաղաքա- կանության մեջ:
Երիտթուրքերի հեղաշրջումը: XX դ. սկզբներին Օսմանյան կայսրությունում՝ աստիճանաբար ուժե ղանում էր հակահամիդյան պայքարը։ Շարժման մեջ ազդեցիկ դիրք ուներ՝ երիտթուրքերի «Միություն և առաջադիմություն» կուսակցությունը: Հայ ազգային ուժերի մի մասը, այդ թվում՝ ՀՅԴ-ն, սուլթանական բռնակալության դեմ պայքարում անհրաժեշտ հա- մարեց համագործակցել Օսմանյան կայսրությունում գործող ընդդիմադիր բոլոր ուժերի հետ: Դաշնակ- ցությունն իր նոր ծրագրում առաջադրեց Արևմտյան Հայաստանում (հայկական վեց նահանգներում) լայն ինքնավարության պահանջը:
1907 թ. դեկտեմբերին՝ Փարիզում հրավիրված Օս- մանյան կայսրության՝ ընդդիմադիր ուժերի՝ երկրորդ համաժողովը որոշեց զինված ապստամբության մի- ջոցով տապալել հումիդյան բռնատիրությունը և հայ- տատել սահմանադրական կարգեր։ 1908 թ. հուլիսին տեղի ունեցավ պետական հեղաշրջում։ Երիտթուրք – սպաները, զորքի գլուխ անցած, Մակեդոնիայից շարժ վեցին Կ. Պոլիս՝ սուլթանից պահանջելով վերականգ նել 1876 թ. չգործադրված սահմանադրությունը: Ահա բեկված սուլթանը տեղի տվեց: Երկիրը հռչակվեց սահ- մանադրական միապետություն:
— Օսմանյան կայսրության հպատակ ժողովուրդնե րը մեծ հույսեր էին կապել այս հեղաշրջման հետ: Մեծ էր ոգևորությունը՝ նաև հայկական միջավայ րում։ Հայ ազատագրական ուժերը նույնիսկ պայքա- րի օրակարգից հանեցին՝ արևմտահայությանը` ընդ- հանուր զինված ապստամբության նախապատրաս- տելու խնդիրը:
• Միջազգային ի՞նչ իրադրությունում վերաբացվեց Հայկական հարցը: Ինչո՞ւ թուրքական կողմին ի վերջո հաջողվեց հերթական անգամ տապալել հայկա- կան բարենորոգումների գործադրումը:
Հայկական հարցը 1912-1914 թթ.: Բալկանյան երկր- ներ Սերբիան, Բուլղարիան, Հունաստանը և Չեռնո- գորիան 1912 թ. հոկտեմբերին պատերազմ սկսեցին Օսմանյան կայսրության դեմ (Բալկանյան առաջին պատերազմ): Նրանց նպատակն էր թուրքերին վռնդել Եվրոպայից: Հայկական հարցի վերաբացման համար առաջացավ՝ նպաստավոր միջազգային իրավիճակ։ Մեծ դեր խաղաց նաև Ռուսաստանի արդեն փոխված՝ դրական դիրքորոշումը՝ Հայկական հարցում:
Հայ ազգային մարմինները՝ եռանդուն գործունեու- թյուն ծավալեցին։ 1912 թ. հոկտեմբերին Թիֆլիսում ստեղծվեց Հայոց ազգային բյուրոն: Նրա գլխավոր նպատակն էր նպաստել Հայկական հարցի լուծմանը:
Գևորգ և Սուրենյանց
Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գևորգ Ե-ն 1912 թ.
հոկտեմբերի 2-ին՝ Կովկասի փոխարքա Ի. Վորոն ցով-Դաշկովի միջոցով դիմեց՝ ռուսական կայսրին՝ հայերին պաշտպանելու խնդրանքով: Այնուհետև նա յեմբերի 10-ի կոնդակով Պողոս Նուբար փաշան նշա- նակվեց Եվրոպայում կաթողիկոսի լիազոր ներկայա- ցուցիչ: Նրա գլխավորությամբ ստեղծված Ազգային պատվիրակությունը հայկական բարենորոգումների հուշագիր պատրաստեց տերություններին ներկայաց նելու համար: Ին
1913 թ. ամռանը Հայկական հարցը կրկին դարձավ վեց տերությունների (Ռուսաստան, Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա, Գերմանիա, Իտալիա, Ավստրո-Հունգարիա) դիվանագիտական պայքարի առարկա:
Կ. Պոլսում ռուսական դեսպանության թարգմանիչ Անդրեյ Սանդելշտումը` կազմեց՝ հայկական բարենո- րոգումների նախագիծ։ Ըստ նախագծի` հայկական վեց նահանգներից՝ Էրզրում, Վան, Բիթլիս, Դիարբեքիր, Խարբերդ, Սեբաստիա, կազմվելու էր մեկ նահանգ: Նահանգի գերագույն կառավարիչը` ընդհանուր նա հանգապետը, պետք է լիներ՝ թուրքահպատակ քրիս- տոնյա կամ եվրոպացի Մատանտի երկրները հավանու թյուն տվեցին բուսական նախագծին, իսկ եռյակ միու- թյան երկրները մերժեցին
Ներկայացրեք Ռուսաստանյան և Օսմանյան կայսրությունների նպատակնե րը Առաջին աշխարհամարտում: Որո՞նք էին Կովկասյան ճակատի գլխավոր ռազմաքաղաքական արդյունքները 1914-1916 թթ.:
Ինչպե՞ս սկզբնավորվեց ու ծավալվեց հայ կամավորական շարժումը Կով կասյան ճակատում։ Թվարկե՛ք ջոկատները, հրամանատարներին և նրանց ռազմական հաջողությունները:
Ցարիզմի տապալումը: Նոր իշի իշխանության մարմինների ստեղծումը։ Առաջին աշխարհամս մարտի տարիներ իներին Ռուսաստանը հայտնվեց ծանր դրու- թյան մեջ: Երկիրը կանգնեց հեղա ղափոխության շեմին: Ժողովրդի ընդհանուր
վերաճեց հզոր հզոր ապ ապստամբության, և 1917թ. փետրվարին՝ Ռու- դժգոհությունը վերա սաստանում տապալվեց ցարական ինքնակալությունը: Դրանով վերջ տրվեց Ռոմանովների արքայատոհմի 300-ամյա տիրապետությանը: Երկրում՝ հաս- երկիշխանություն: Դրանցից մեկը աշխատավորական զանգվածների տատվեց երկիշխանութ շահերն արտահայտ սյտող իշխանությունն էր` ի դեմս բանվորների, զինվորների իշխող շերտերի (բուրժուազիայի)` հանձին ժամանակավոր կառավարության գյուղացիների պատգամավորների սովետների (խորհուրդների), իսկ մյուսը՝ Պետական իշխան սնությունը գտնվում էր Ժամանակավոր ձեռքում: Դրա կողքին մեծ դերակատարություն ուներ մայրաքաղաք Պետ- րոգրադի պատգամավորների խորհուրդը:
Հեղափոխության ալիքը տարածվեց երկրով մեկ: Ամենուրեք առաջացան բանվորա րագյուղացիական խորհուրդներ: Տեղական իշխանության մարմիններ ամ և Արևելյան Հայաստանում:
9. Օգտվելով Մեծ պատերազմի առաջացրած խառը իրադրությունից՝ երիտթուր քերը հայության նկատմամբ պետականորեն իրագործեցին վաղօրոք մշակ- ված հրեշավոր ծրագիրը: Հայաստանի մեծ մասը հայազրկվեց, իսկ հայերի մեծ մասը հայրենազրկվեց:
Բացատրեք «ցեղասպանություն» հասկացությունը: Հիմնավորեք, որ հայերի նկատմամբ թուրքական պետության իրականացրածը ցեղասպանություն է:
1894թ հուլիսին օսմանյան զորքը շարժվում է Սասունի վար ։ Ինքնապաշտպանությունն ու կռիվները ղեկավարում էին Հրայրը ու Գևորգ Չաուշը ։ Թուրքերը ստորաբար սպսնում են բանակցություններիի գնացած հայերին ու գրավում Սասունը ։
1895թ․ հոկտեմբերին սկսվեց պայքար Զեյթունում ։ Ղազար Շովրոյանի և Գարուն Աղասու գլխավորությամբ հայկական զորքը զինաթափեց թուրքական բանակին ու նրանք նահանջեցին ։
Մեծ տերությունների ճնշման տակ սուլթանը 1896թ հուվարի 30-ին Հալեպում կնքեց պայմանագիր, հետ քաշեց իր զորքը Զեյթունից ու խոստացավ չապստամբել ու ժողովրդին հանգիստ թողեր ։ Զեյթունի կառավարիչ պիտի լիներ եվրոպացի , իսկ պաշտոնյաները հայեր ։
896թ․ հուիսի 3-ին թուրքական զորքը մտավ Վան ։ Վանը պաշտպանում էին Մկրտիչ Ավետիսյանի գլխավորած պաշտպանների խումբը ։ Երբ Վանը ռմբակոծեցին ու հրդեհ սկսվեց պաշպանների գործն ավելի դժվարացավ ։ Նորից մեծ տերությունների միջոցով հաշտության պայմանագիր կնքվեց , ըստ որի հայերի , որոնց մեջ մտնում էին նաև Վանի պաշպանները կարող էին հանգիստ սահմանն անցնել ու գանալ Պարսկաստան ։ Սակայն այստեղ էլ սուլթանը խաբեց ու քրդերի միջոցով սպանեց 1500 հայերի , որոնցից ողջ մնացին միայն 30 մարդ ։ Վանում ու նրա շրջակայքում սպանվեցին 20․000 հայ ։20:41
10. 1917 թվականին, ընթացող համաշխարհային կովի պայմաններում Ռուսաստանում տեղի ունեցան երկու հեղափոխություններ, որոնք արմատապես փոխեցին նրա զարգացման ուղին: Դրանք մեծ ազդեցություն ունեցան նաև նախկին կայսրության ազգային երկրամասերի ժողովուրդների պատմական ընթացքի վրա: •
Ցարիզմիտապալումից հետո ի՞նչ փոփոխություններ եղան Ռուսաստանի կենտրոնում և Անդրկովկասում։ Փաստերով ցույց տվեք, որ հայ ազգային քաղաքական կյանքը վերելք ապ րեց 1917 թվականին: Ազգային ի՞նչ նոր մարմիններ ստեղծվեցին:
Կովկասյան ճակատը 1914–1917 թթ.։ Թուրքական հրամանատարությունը կարևոր նշանակություն էր տալիս Կովկասյան ճակատին: Այս ուղղությամբ թուր- քերը կենտրոնացրել էին 300-հազարանոց երրորդ բա նակը: Երբ գերմանական ու թուրքական ռազմանավերը 1914 թ. հոկտեմբերի 16–17–ը (նոր տոմարով՝ 29-30-ը)* ան- սպասելի հարվածներ հասցրին Ռուսաստանի սևծով- յան նավահանգիստներին, ռուսական կառավարու- թյունը մի քանի օր անց պաշտոնապես պատերազմ հայտարարեց Օսմանյան կայսրությանը: Պատերազ- մի սկզբում ռուսները Կովկասյան ճակատում ունեին մոտ 182-հազարանոց զորք: Մեկ ամիս անց ճակատա- յին գիծը Բաթումի մոտից ձգվում էր մինչև Ուրմիա լճից արևելք ընկած վայրերը՝ կազմելով 720 կմ:
Կովկասյան ճակատում առաջին նշանավոր իրադարձությունը Սարիղամիշի ճակատամարտն էր: Այն ընթացավ 1914 թ. դեկտեմբերի 9–ից մինչև 1915 թ. հուն- վարի 5-ը: Թուրքական երրորդ բանակը, որի հրամա- նատարությունն անձամբ ստանձնել էր Էնվեր փաշան, կարողացավ գրավել Օլթին, Արդահանը և Կարս-Սա- րիղամիշի շրջանում դուրս գալ ռուսական զորքերի թի- կունքը: Սակայն ռուս զինվորների ու հայ կամավորնե- րի հերոսական կռիվների շնորհիվ օսմանյան 90-հա- զարանոց բանակը գլխովին ջախջախվեց: Էնվերը մի կերպ խուսափեց գերի ընկնելուց: Թուրքական զորքից փրկվեց միայն 12000 հոգի:
11. Խորհրդային Ռուսաստանը, Քառյակ միության երկրների հետ առանձին հաշ- տություն կնքելով, դուրս եկավ Առաջին աշխարհամարտից: Այդ ճանապար- հին նա զոհաբերեց հայության պատմական իրավունքները, և Հայաստանի մեծ մասը կրկին հայտնվեց թուրքական տերության կազմում: Վերսկսվեց պատերազմը Կովկասյան ճակատում, որն ի վերջո վերածվեց հայ–թուրքա- կան բախման:
Ո՞ր պայմանագրով՝ բոլշևիկյան իշխանությունը դուրս եկավ պատերազմից։ Ներկայացրեք Կովկասյան ճակատում ձևավորված հայկական զորամիավո- րումները, հրամանատարներին:
Իրականում ո՞ւմ միջև էր ընթանում պատերազմը Կովկասյան ճակատում 1918 թ. ապրիլ-մայիս ամիսներին։ Թվարկե՛ք հայ ժողովրդի Մայիսյան հե- րոսամարտերը, աչքի ընկած ղեկավարներին և զորականներին: Վերհանեք Մայիսյան փառահեղ հաղթանակների պատմական նշանակությունը։խումբային կամ անհատական աշխատանքով պատրաստեք ելույթ Մայիսյան հերոսամարտերից մեկի վերաբերյալ՝ օգտվելով նաև լրացուցիչ աղբյուրնե րից ու համացանցի նյութերից:
12. XIX դ. երկրորդ կեսին և XX դ. սկզբին հսկայական զարգացում ապրեց հայկա- կան մշակույթը: Վերելք ապրեց կրթական գործը, հայ գիտնականները քայ- լում էին ժամանակի գիտական նվաճումներին համահունչ: Գրականության և արվեստի ոլորտները նույնպես զարգանում էին արդիական ուղղությունների և սկզբունքների հիման վրա:
Ներկայացրեք հայ ազգային կրթական նշանավոր հաստատությունները: Գի- տության ո՞ր ասպարեզներում նվաճումների հասան հայ գիտնականները: Ձեր կարծիքով հայագիտությունը ինչո՞ւ վերելք ապրեց: Նշե՛ք հայտնի հայա- գետների: Ի՞նչ նշանավոր հայ պատմաբանների գիտեք:
Խմբային կամ անհատական աշխատանքով պատրաստեք ելույթ հայ մշա- կույթի որևէ ականավոր գործչի մասին՝ օգտվելով նաև լրացուցիչ աղբյուրնե րից ու համացանցի նյութերից:
ունեցած ներդրումը ազգային մշակույթի զարգացման և հայապահպանության գործում:20:41