Размножение папоротников
Папоротники размножаются спорамы. Летом, на нижний стороне листа взрослого ростения в паразите, образуются маленькие буроватые бугорки. Внутри бугорков находится спорангий в котором согревают споры. Созревшие споры выпадают из спорангий, и разносится ветром , преподавание споры благоприятный условия, оно начинает прорастать и образуется маленькая несколько миллиметров зелёные пластинка, эта заросток. Он сердца видный формы приклеивается почве ризоидами, живёт самостоятельно способен к фотосинтезу. Заросток папоротника это гаметофит. На его нижней стороне образуется мужские и женские кометы. По воде сперматозоид под плывет яйцеклетки, и при сходит оплодотворения ,в результате которого образуется зигота , из зиготы развивается зародыш он получает питательные вещества от заростка, растёт, постепенно появляются придаточные корни и маленький побег, развитие идёт медленно и проходит много лет пока у папоротника сформируются крупные листья и он сможет формировать споры.
Պտերի վերարտադրությունը
Պտերանմանները բազմանում են սպորների միջոցով։ Ամռանը տերևի ներքևի հատվածում ձևավորվում են փոքր շագանակագույն պալարներ։ Պարկիկների ներսում գտնվում է սպորանգիումը, որի մեջ սպորները հասունանում են։ Հասուն սպորները դուրս են գալիս սպորանգիաներից և թափում քամու միջոցով՝ բարենպաստ պայմաններով հողի վրա, այն սկսում է բողբոջել և մի քանի միլիմետրանոց փոքրիկ կանաչ թիթեղ է ծաղկում, սա է, այն բողբոջը որը սրտաձև է, նրանք ունակ են ինքնուրույն ֆոտոսինթեզի: Պտերանմանների բողբոջը գամետոֆիտ է։ Նրա ստորին հատվածում առաջանում են արական և իգական գամետներ։ Ջրի միջոցով սպերմատոզոիդները հոսում են դեմի ձվաբժիժ, տեղի է ունենում բեղմնավորում , որի արդյունքում առաջանում է զիգոտը, զիգոտը վերածվում է սաղմի, ստանում է սննդանյութեր, աճում և աստիճանաբար զարգացնում է արմատներ: Զարգացումը դանդաղ է և տևում է երկար տարիներ, մինչև որ պտերը կդառնա մեծ տերևներով բույս և կկարողանա սպորներ առաջացնել:
Անահիտ Տիգրանյան 