Գործնական աշխատանքներ

1.Փակագծերում տրված դերանունները դրեք նախադասության պահանջված ձևով:

Մարդն իր սովորություններին երբեք չի դավաճանում:
Ամբոխը, իրենց շարքերը խտացնելով, հյուրերին տեղ տվեց:
Նրանք ում ասես կարողանում են իրենց կամքը պարտադրել;
Նրանք էլ կարող են մեզ հետ գալ:
Այդ ինչու են մարդիկ իմ վրա զարմանում:
Մեզ համար ծնողները ոչինչ չեն խնայում:
Երեխան մեզ հետ պտույտի դուրս եկավ:

2.Տրված բառերի սկզբին ավելացրու մեկ տառ և կազմիր նոր բառեր:

Պարտություն-հպարտություն
լուր-բլուր
երթ-հերթ
աղեղ-բաղեղ
կար-չկար
յուղ-ճյուղ
լոր-կլոր
ութ-թութ
վազ-ավազ
աքար-շաքար
ախտ-բախտ
ճար-վճար
նուշ-անուշ
ծուխ-ածուխ
կարել-նկարել
այծ-կայծ

Առաջադրանք գրքից, վարժություն 349

Այս պատությունը պատմեցի, որ չվախենաք անծանոթ քաղաքում<<կորչելուց>>։

Բոլորից թաքուն որոշեցի գնալ Եգիպտոս, գումարը հավաքել էի ամռանը իսկ հիմա ուզում էի թաքուն իրականացնել երազանքս։Գնացի օդանավակայան նստեցի ինքնաթիռը և սլացա դեպի Եգիպտոս։Երբ հասա արդեն իջա ինքնաթիռից, որոշեցի ճամպրուկս վերցնեմ և տեսա որ չկա, այո իմ չամպրուկը գողացել էին։Գնացի ոստիկանություն խնդրելով հետ բերել ճամպրուկս քանի որ այդտեղ էր իմ գումարը և բոլոր կարևոր իրերը։Արդեն հիասթափված նույնիսկ ծնողնրիս չէի կարող զանգահարել, քանի որ նրանք չգիտեին որ ես Եգիպտոսում եմ։Հյուրանոց չէի կարող գնալ, քանի որ գումար չունեի, իսկ հետ վերադառնալու համար ինձ տոմս էր հարկավոր, որը ես էլի չունեի։Այդ օրը քնեցի դրսում և մտածեցի, թե ինչ կարել է անել։Ես ունեի իմ մոտ հեռախոս, որոշեցի վաճառել այն վաճառեցի և գնեցի ինձ տոմս վերադառնալով Հայաստան, ինձ ուրախ զգացի որ հետ եկա։Եվ թեկուզ , որ ես այդ ամեն ինչի միջով անցա, միևնույն է ես չվախեցա և նայեցի այդ ամենին ուրիշ հայացքից։Այս պատմությունը պատմեցի, որ չվախենաք անծանոթ քաղաքում կորչելուց։