Տարվա ամփոփում

Տարիների ընթացքում իմ հոգին մեծացել է, ու խոհեմացել է, փոխվել են իմ մտքերը և որոշումները, որոշ բաների նկատմամբ:Անցավ, անցան իմ 6 տարիները հիմա արդեն մի տարի մեծացել ենք։Մի քանի ամսից 7 դասարան կլինենք,մի քիչ անկեղծանամ, ես չհասկացա՝ ինչպես անցավ այս վեց տարին, երբ պատկերացնում ես վեց տարի, դա շատ է, բայց, ցավոք, տարիները շատ արագ են անցնում, ինչպես ասում են մի շարք փիլիսոփա գիտնականներ․
-Կյանքը անցնում է, ինչպես վարար գետը․
Ահա թե ինչ է կյանքը, կյանքը մի վարար գետ է, երբ անցնում է, չես կարող հետ բերել։Ապրեք ներկայով, ոչ թե մտածեք անցյալի կամ ապագայի մասին։Չհասկացա, ինչպես այսքան արագ անցան այս տարիները, կարծես 1 օր լիներ։Դպրոցը ինձ համար ուրիշ աշխարհ է և երջանիկ նաև դժվարություններով։Սիրում եմ իմ դպրոցը, ամեն օր արթնանում ուրախությամբ, թե երբ պետք է գնամ դպրոց և հանդիպեմ ընկերներիս։Եթե բառերով գրեմ ապա գիրք կդարնա, գիտեք ինչու եմ սիրում իմ դպրոցը, քանի որ 1 տարվա ընթացքում դու հասցնում ես ճանապարհորդել ամբողջ հայաստանում, ստանում ես շատ գիտելիքներ։Ուզում եմ,որ ցանկացած երեխա հաճախի դպրոց սիրով և ուրախությամբ, դպրոցը դա պարտականություն չէ այլ գիտելիք ստանալւ վայր, միայն դու քեզ համար ես սովորում։Սպասում եմ հաջորդ տարվան, 7-րդ դասարան գիտեմ, որ լավ կանցնի կփորցեմ վայելել, որպեսզի 1 օրվա նման չանցնի 1 տարին։

Կելտերի մշակույթը և կրոնը, թարգմանություն

Կելտերի մշակույթը և կրոնը.

Հին կելտերի նյութական և հոգևոր մշակույթը թողել է հարուստ ժառանգություն: Շատ կրոնական արարողություններ փոխակերպվում են քրիստոնեության ազդեցության տակ, և ոչ միայն, նշել են՝. Նոր տարի, Բելթան, Սամհայն (Հելոուին), Իմբոլկ և այլ տոնական տոնակատարություններ: Բարդ ու հարուստ դիցաբանությունը հիմնված է բազմաթիվ լեգենդների ու գրական ստեղծագործությունների վրա։ Չափազանց նման լինելով ազնվական ցեղերին՝ կելտերը չեն կառուցել մոնումենտալ տաճարներ, թագավորական պալատներ և այրվածքներ։Նրանք զարգացնում էին գեղարվեստական արհեստները։Ամենահայտնի հուշարձանները կելտական քարե խաչերն են՝ զարդարված և փորագրված տարբերակներով։ Այդ խաչքարերը ներկայացնում են քրիստոնեական խաչի բազմազանության սենյակում, որի մեջտեղում մի շրջան է դրված: Այս արտեֆակտները հայտնվում են Սուրբ Պատրիկի օրը. նա միավորել է քրիստոնեական դավանանքը (խաչը) և արևի լեզվական խորհրդանիշը (շրջանակը): Զգեստները հատուկ կարված էին ոսկերչական բաժնում՝ զարդարելով ինչպես կոստյումները, այնպես էլ տղամարդկանց ու կանացի։Դրանցից ամենահայտնին կոչվում է տորկվե, կամ պարանոցի գրիվնա: Այն պատրաստված էր ոսկուց և բրոնզից, և այն կրելու իրավունք ունեին միայն բարձրաստիճան կելտերը։ Հնագետների կողմից հայտնաբերված պահերը վկայում են ոսկերչական աշխատանքների նրբության մասին։ Դասական օրինակ է Վիկսի ոսկե գրիվնան (մ.թ.ա. 480թ.): Կելտական արվեստի ծաղկման շրջանն ընկել է միջին լատինի ժամանակաշրջանում (մ.թ.ա. III–I դդ.)։ Գտնված արտեֆակտները՝ բրոշներ, սաղավարտներ, վահաններ, զենքի նմուշներ, թասեր և մետաղադրամներ, պատված են տարօրինակ հյուսած զարդերով:

Թարգմանություններ անգլերենից հայերեն

Ջահել խեցգետինը և իր մայրը
Ի՞նչու են մարդիկ քայլում մայթերի վրայով,- ասաց մայրիկ խեցգետինը, իր որդուն։
-Դու պետք է  միշտ ուղիղ քայլես և ոտքերդ հետ։
 -Մայրիկ ցույց տուր, թե ինչպես ուղիղ քայլել,-հարցրեց փոքրիկ խեցգետինը-ես ուզում եմ սովորել
Ծեր խեցգետինը փորձեց, փորձեց ուղիղ քայլել, բայց նա կարող էր միայն քայլել մայթերով ինչպես իր որդին։ Եվ երբ նա ուզում էր շրջվել, նա սայթաքեց և ընկավ քթի վրա:

Ի՞նչ է կատարվում ամեն մի րոպեում

Մարդիկ հարցնում են գուգլին 2․4 միլիոն հարց։25 միլիոն կոկա կոլա է օգտագործվում,այդ շշերից շատերը հայտնվում են աղբանոցում ,համաշխարհային բանկի հաշվարկներով մենք կարտադրենք 5 միլիոն ֆունտ աղբ։108 մարդկային կյանք կարող է վերանալ այդ պահին իսկ ծեր տղամարդը կկորցնի 96 միլիոն բջիջներ։Հա մեկել բաժանության մասին, ԱՄՆ-ում 1,5 մարդ բաժանվում են, բայց այդ ժամանակ ամուսնանում են 116 մարդ։Սաղմը արտադրում է բջիջմեր մի րոպեում 250000 -հատ  իսկ պտուղը մի րոպեւոմ արտադրում է նեյրորներ 250000 հատ։1․38 տեղումները հավասար է, 4․7 միլիառդ վաննա ամեն 1 րոպեում իսկ երբ փոթորիկ է գալիս է 6000  վաննա կայծակ, այդ ժամանակ արևը տալիս է մեզ 83․3 էներգիա

The Sea-G ull and the Tortoise

Լինում է, չի լինում, մի ճայ աղիք է լինում,որի անունը Օլիվեր է լինում։Նա ապրում էր փոքրիկ կղզիում իր կրիա ընկերոջ՝ Սիմոնի հետ։Ամբողջ օրը Օլիվերը թռչում էր ծովի վրայով և ձուկ էր բռնում։Սիմոնը մնում էր տանը, հաստ ծառի տակ և կաղամբն ուտելով երգում էր և երգում։Նա ուներ գեղեցիկ ձայն։Մի օր մի մեծ արագիլ թռավ Սիմոնի կողքով և տեսավ Սիմոնին։Արագիլի անունը Չարլի էր։Նա շատ սոված էր։
-Իմ, իմ,-ասաց նա
-Այս կրիայից լավ ընթրիք կլինի։
Նա թռավ ներքև կտուցով վերցրեց Սիմոնին և թռավ նրա հետ։Տուն հասնելուն պես նա բացեց փոքրիկ վանդակի դուռը։Եվ ասաց Սիմոնին․
-Ահա շատ կաղամբի տերևներ, դուք ուտում էք դրանք և չաղանում,-ասաց նա և փակեց վանդակի դուռը։
Երբ Օլիվերը տուն եկավ նա ամենուր փնտրում էր իր ընկերոջը,բայց չգտավ։Եկավ գիշեր,բայց նա դեռ փնտրում էր Սիմոնին։
Երբ նա գիշերը գնաց անտառ, նա լսեց մի գեղեցիկ ձայն։
-Սա Սիմոնն է՞։
Նա գնաց ձայնի ուղղությամբ և տեսավ իր տխուր ընկերոջը,վանդակի մեջ և նրա կողքին քնաց արագիլին։
-ՇՇՇՇՇ ձայն մի հանիր,-ասաց Օլիվերը։
Եվ իր կտուցի միջոցով կծեց վանդակի ճաղերը և Սիմոնը դուրս եկավ։
Բայց տունը շատ հեռու էր, իսկ կրիան չէր կարող թռչել, դրա համար նրանք պատրաստեցին լաստանավ և գնացին տուն։Երբ նրանք եկան տուն Օլիվերրը Սիմոնի պոչը կապեց ծառից և ասաց․
-Հիմա դու ապահով կլինես։
Երբևէ դու կղզիում լինես և լսես գեղեցիկ երգի ձայն կիմանասկ, որ Սիմոնը Օլիվերի համար է երգում։






Blackie and the Milkman’s Horse

Լինում էր, չէր լինում, մի ձի էր լինում, որի անունը Րեջինալդ էր։
Երբ նա առաքում էր կաթը, սովորություն ուներ հանդիպել իր ընկեր Բլեքկին, որը փոքրիկ սև շունիկ էր։Հիմա Րեջին չէր ուզում լինել կաթ տանող ձի։Նա ուզում էր լինել մրցավազքի ձի և հաղթել Դերբիին։Բլեքկին, ով ուներ բավականին կարճ ոտքեր, ուզում էր վազել շատ արագ, ինչպես արագաշարժ գնացքը։
Մի երեկո, նրանք նստել էին Րեջիի սեղանի շուրջ և խաղում էին օձեր և աստիճաններ խաղը, երբ Բլեքկիի մոտ հայտնվեց մի միտք։
-Ինչո՞ւ չուտել ածուխ,- ասաց նա
-Գնացքները ածուխ են ուտում և արագ են գնում,-Ու նրանք որոշեցին փորձել։
Այսպիսով նրանք իջան ածուխի նկուղ և երբ պատրաստվում էին վերցնել մի փոքր ածուխ, տարածքի տիրուհին եկավ հեռվից։
Ի՞նչ, գողանում էք իմ ածուխը,-ասաց նա և նա վերցրեց մի կտոր ածուխ և նետեց նրանց վրա։ Նրանք փախան։Ավելի արագ քան երբևէ նրանց կյանքում։
Հենց այդ ժամանակ քաղաքապետը նայում էր պատուհանից դուրս։Նրա անունը Վիլիամ էր։
-Անկեղծ խոսք եմ ասում,- ասաց նա․
-Այն ձին կարող վազել արագ։Ես գրազ կգամ նա կարող էր հաղթել Դերբիին։
– Եվ նայեք այդ շանը․նա կարծես գնացք լինի։Ես կտամ նրանց յուրաքանչյուրին մեդալ։
-Եվ նա արեց։



Թարգմանություն

Լինում է, չի լինում մի բադիկ է լինում,որը ապրում էր Աֆրիկայում։Նա անգլիացի բադիկ էր և նրա անունը Միրանդա էր։Նրա ցանկությունն էր գնալ Անգլիա և խաղալ աղջիկների ու տղաների հետ, ովքեր ապրում էին այնտեղ:Այսպես նա հաջողություն ասեց իր ընկերներին՝առյուծներին, վագրերին ու կապիկներին, բայց ոչ կոկորդիլոսներին:Նա ատում էր կոկորդիլոսներին։Նա  շատ տխրեց, որ թողեց իր ընկերներին, բայց համարձակ թռավ։Շատ մղոններ անցավ և տեսավ միայն անտառը,բայց հետո նա տեսավ ծովը։Հետո նա եկավ Իտալիա։Նա տեսնում էր երեխաներին նրանք խաղում էին ավազներով։Հայրն ու մայրը նստած էին և ոչինչ չէին անում և դա Միրանդայի համար հիմարություն էր։Հետո նա հասավ լեռներին և ստիպված էր թռչել բարձր, որպեսզի հաղթահարեր դրանց։Օդը սկսեց դառնալ ավելի սառը և ավելի սառը և սկսեց ձյուն տեղալ։Նա լսեց  երգի ձայնը o՜։Այն գալիս էր ավելի մոտ և ավելի մոտ և Միրանդան հիշեց հայտնի Ֆրանսիական երգը։Մշուշի միջից թռավ ֆրանսիական ծիծեռնակների մի ամբողջ երամ, այն թռչում էր դեպի հարավ, դեպի Իտալիա։Երբ նրանք անցնում էին բոլորը թևերը թափահարեցին և  ողջունեցին։Եվ Միրանդան թափահերց իրենը։Նա շատ հոգնած էր և քաղցած։Ձյունը սկսեց ավելի արագ և ավելի արագ գալ։
Նա չէր կարողանում տեսնել իր դիմացի դաշտը և թռչում էր ձյան միջով՝ ցրտից սառած։Ամբողջ ժամանակ նա մտածում էր ամռան օրերի մասին, անգլյական լճակների և երեխաների, որոնց նա պատրաստվում էր հանդիպել և խաղալ նրանց հետ։Նրա կտուցը միշտ ուղղված էր դեպի Լոնդոն:Նա ժամերով թռնում էր այսպես։ Քամին և ձյունը հանկարծակի դադարեցին։ Իր վերևում նա կարողանում էր տեսնել աստղեր իսկ ներքևում տեսնում էր մեծ քաղաքի պայծառ լույսերը։Դա Լոնդոնն էր։Նա թռավ ներքև և վայրէջք կատարեց լճակի մոտ։Կար փոքրիկ կղզի լճակի կենտրոնում դատարկ բույնով,կարծես այն ստեղծել էին  իր համար։Նա գոհ էր։ Նա լճակի խոտ կերավ և գնաց բույնը  և պատրաստվեց քնելու, երբ լսեց ինչ որ մեկի բղավոցը․
-Միրանդա բադիկ,միրանդա բադիկ։
-Ես եմ,-նա լողաց դեպի լճակի ափ և այնտեղ կար մի տղա։
—Հեռագիրը ձեզ համար է,-Ասաց տղան
-Ստորագրեք այստեղ,խնդրում եմ,-Միրանդան ստորագրեց։Հետո հեռագիրը կտուցով բռնած լողած  դեպի իր բույնը։Օ՜հ, նա ուրախ էր։Նա բացեց այն։Այն Աֆրիկայի աղջիկներից և տղաներից էր և այնտեղ գրված էր։
Միրանդա,Միրանդա,Միրանդա բադիկ,
Ահա ձեզ հաջողություն մաղթելու ուղերձ;
Աֆրիկայի երեխաներից է <Օհ թանկագին բադիկ>
Հետևիր քեզ մենք մտածում ենք քո մասին։
Ճանապարհի դիմացի պանդոկի լուսյերը մարեցին։Նա լսում էր, որ մարդիկ մեկը մյուսին ասում էին բարի գիշեր։Դրանից հետո լռություն տիրեց։Նա դրեց հեռագիրը մի թևի տակ, իսկ կտուցը մյուս թևի և քնեց։