Առաջադրանք 1
Գրել «Հայոց Մեծ Եղեռնը» թեմայով հետազոտական աշխատանք.
Առաջին համաշխարհային պատերազմը և հայերի ցեղասպանությունը
Պատմական նախադրյալները
Ցեղասպանություն բառը որպես այդպիսին չէր օգտագործվել XX-րդ սարում։ Սակայն 1948թ դեկտեմբերի 9-ին տրվում է ցեղասպանյան իրավական ձևակերպումը։ Ըստ այդ կարևոր փաստաթխթի՝ ցեղասպանություն են համարվում այն գործողությունները, որոնք կիրառվում են որևէ ազգի կամ կրոնական համայնքի լիակատար կամ մասնակի ոչնչացման նպատակով։Այդ գործողություններից են ՝ ա․ խմբի կամ համայնքի անդամների սպանությունը, բ․ նրանց մարմնական լուրջ վնասվածքն կամ մտավոր խանգարում հասցնելը, գ․ երեխաների հանձնումը մարդկային մի խմբից մյուսին և այլն։
Ցեղասպանության կազմակերպումը;
Հայերի ցեղասպանության երիտթուրքական պետական ծրագիրը; Երիտթուրքերը շարունակեցին հայերի ոչնչացման աբդուլհամիդյան ծրագիրը։ <<Միություն և առաջադիմություն>> կուսակցությունը այդ ծրագիրը հաստատեց 1910-1911թթ․ Սալոնիկում կայացած իր գաղտնի ժողովներում։Որոշվել էր ոչնչացնել նաև հույներին, ասորիներին, իսկ ոչ թուրք մահմեդականներին ՝ թուրքացնել։
Այսպիսով ՝ արևմտահայերի ոչնչացման ծրագիրը պետականորեն մշակել ու նախապատրաստվել էր թուրքական կառավարող ու ուժերի կողմից մինչև Առաջին աշխարհամարտի մեջ Թուրքիայի պաշտոնապես մտնելը։
1914թ․ հոկտեմբերին երիտթուրք առաջնորդներից կազմվեց Երեքի գործադիր կոմիտեն։Դրան հանձնարարվեց անմիջապես կազմակերպել և իրականացնել հայերի բռնագազթն ու կոտորածները։Ստեղծեց նաև, այսպես կորված, <<Հատուկ կազմակերխությունը>> որի մեջ ընդգրկվեցին բանտերից ազատված և քրեական անցյալ ունեցող տարրերը։Եռյակի գործունեության հսկողությունը դրվեց ներքին գործերի նախարար Թալեաթ փաշայի վրա։
Հայերի ինքնապաշտշանական մարտերը/ նաև քարտեզ/
Եղեռնի հետևանքները
Հետևանքներ, ահռելի մեծ հետևանքներ մեզ թողեց եղեռնը և դա հայերը զգացին անմիջապես մեծ եղեռնից հետո։
Հայրենազրկում ՝ գլխավոր կորուստը դա հային իր հայերիքից զրկումն էր։Միաժամանակՙ այն ցեղասպանության կազմակերպիչների համար հանդիսացել է այդ հանցագործությունը կատարելու կարեւորագույն շարժառիթը եւ նպատակը:
Մարդկային կորուստ ; Մարդկային կորուստը նույնպես ահռելի էր շուրջ 1,5 միլիոն մարդ ։
Մենք ունեցանք ՝ մշակութային կորուստ, ժառանգական կորուստ և այլն։
Աղբյուրներ՝
Հայոց պատմություն/էջ122-133/, համացանց, «Տիգրան Հայրապետյան» գրադարան
Անահիտ Տիգրանյան 